Facebook Group to read for free
even with no data
:
Juanna Balisong STORIES
WARNING! SPG AHEAD!
ENJOY READING!
/>o<
/
~~~~~
"I CAN'T BELIEVE this Faith, ikakasal ako sa isang gwapong mayamang si Lorenzo Zembranorano!" Nagpaikot-ikot pa ang dalagang si Tiffany habang yakap ang isang bistidang bigay sa kanya ng nobyo.
Ilang buwan pa lamang na magkasintahan ang dalawa ngunit umuwi ang mga ito isang araw at masayang ibinalita sa kanila na nag-propose na si Lorenzo kay Tiffany. Nang gabing iyon ay di makapaniwala ang mga magulang ni Lorenzo na ganoon na lamang kabilis ang pangyayari. Maging siya ay di makapaniwalang engage na ang dalawang kaibigan.
"Isipin mo yun, naliligo ako sa pera at karangyaan, Nabibili ang mga mamahaling damit at alahas, kina-iinggitan ng lahat. Hay... Kay sarap sa pakiramdam!" Napahinto ang dalaga sa pagikot nang mapansin ang pananahimik ng kaibigan. Nilapitan niya ito sa sulok ng kama at tinabihan. "Hey, hindi ka ba nasisiyahan para sakin?" Kabig nito sa kanyang braso at mas lalo pang dumikit.
"Tiff, tapatin mo nga ako. Disedido ka na ba talagang pakakasal ka na kay Lorenzo?" Tanong ni Faith sa kaibigan.
Sandali itong napaisip bago sumagot. "Of course yes! Hindi lang dahil sa pera at pangalan, dahil siya ang magiging tulay ko para makalaya na sa bruhang iyon." Tukoy nito sa tiyahin nitong si Aling Meling.
Ito ang nagpalaki kay Tiffany. Minsan na ring naikwento sa kanya ng kaibigan ang pang-aalipusta at pangmamaltrato nito dito kaya ganoon na lamang ang nais nitong maikasal agad kay Lorenzo.
Matagal nang kilala ng pamilya Fuentes ang mga Zembrano. Business partners ang mga magulang nila ng binata kaya simula pagkabata'y kilala na niya ito.
Bumukas ang pinto at sumilip doon si Lorenzo. Pumasok ito at ang mga mata'y nakatutok lamang kay Tiffany. Hindi niya namalayang tinititigan na niya pala ito. Naka-formal attire ito at nakaayos ang tuwid at maitim nitong buhok, mapapansin din na medyo hapit ang suot nitong toxido dahil sa matipuno nitong pangangatawan, ang nagtatagisang mga panga nito ang mas lalong nagpadagdag sa pagiging lalaki nito. At sa taas nitong 5'11 o 6'0, sinong hindi ang mapapalingon sa gwapong binata?
Lumapit ito sa nobya at hinagkan sa mga labi at ngumiti ng pagkatamis. How she wished na may ganoon ding lalaking titingin sa kanya, na punong-puno ng pagmamahal at paghanga sa kagandahang meron siya. Pero sino nga ba ang makapapansin na meron din siyang tinatagong ganda? Isa lamang siyang boring at simpleng babae. Napatawa na lamang siya sa kaniyang iniisip. Para siyang baliw na ngingiti-ngiti sa gilid.
"Ma'am Faith nais daw po kayong makausap ng Don." Lapit ng isang katiwala kay at pabulong na sinabi.
Napalingon ang magkasintahan sa kaniya. "Mauna na kayo, susunod na lamang ako" ngiti niya sa dalawa at sumunod sa katiwala.
"TITA,TITO." bati nya sa mga ito at hinagkan ang mga ito sa pisngi. "Ano ho iyong sasabihin ninyo?" Nakangiti niyang tanong.
"Maupo ka muna hija." umupo siya sa katabing sofa ng mag-asawang Zembrano.
"May... may hihingin sana kaming pabor sa 'yo Faith" alanganing panimula ni Doña Allana, ina ni Lorenzo.
"Ano ho iyon?"
"Hija, alam kong alam mong masyado pang maaga para magpakasal sina Enzo at Tiffany, dahil mukha lang naman napapasubo ang anak namin diyan sa kaibigan mo." Ani Don Rafael.
"Hija, h'wag mo sanang masamain ang mga sinasabi namin, sadyang... 'di lang namin gusto si Tiffany para kay Enzo. Alam mo naman iyong si Enzo, kapag nakapagdesisyon na ay 'di mo na mapipigilan sa gusto." Dugtong ng Doña
"Ano po bang ibig niyong sabihin? Pigilan ko ang plano nilang pagpapakasal? Hindi ko po kayang gawin iyon tita, kaibigan kong matalik si Tiffany gayon din si Lorenzo."
"Hija, may iba pa namang paraan para hindi matuloy ang kasal basta't tulungan mo lamang kami..." saad ng Don.
"Ano ho iyon?" Ayaw ma'ng aminin ni Faith ay nahihinuha niya na ang ipinahihiwatig ng mga ito.
"Akitin mo siya. Siguradong hindi makakahindi sayo si Lorenzo." Diretsong wika ng Don.
"Napag-usapan na rin namin dati hija, ng iyong mga magulang, na ikaw ang nais namin para sa unico hijo namin." Pagsusumamo ng Doña kay Faith at ginagap ang kamay ng dalaga.
Bakas ng pagkagulat ang makikita sa maamong mukha ng ni Faith. 'Di niya sukat akalaing siya ang napupusuan ng mga ito para sa anak. Oo aaminin niyang matagal na siyang attracted sa binata ngunit mas naniig sa kanya ang kanyang konsensya para sa kaibigan.
"P-pasensya na po tito,tita, pero... hindi ko po kayang ahasin ang kaibigan ko at isa pa, alam kong kaibigan lang din ang turing ng anak ninyo sa akin." Pagkasabi niyon ay nagpaalam na sya sa mga ito.
Pagdating sa hardin ay nadatnan niyang binabati ng mga bisita sina Lorenzo at Tiffany. Masaya siya para sa mga ito ngunit may bahagi ng kaniyang isipan ang gumugulo sa kanya.
"Congratulations to our soon-to-be Mr. And Mrs. Zembrano!" Sigaw ng baklang MC at isa-isa nilang itinaas ang mga basong hawak bilang pagpupugay.
Nagtama ang mga paningin nila ni Lorenzo, itinaas nito ang baso at ngumiti sa kanya. Kiming na ngiti naman ang iginanti nya rito at ininom ang wine sa baso.
**
Nagpatuloy ang kasiyahan hanggang sa unti-unti nang nagsisi-uwian ang mga bisita. Tanging mga katulong na lamang at mga caterer ang makikita upang linisin ang pinagdausan.
Nag-iisa si Faith sa isang table at hanggang ngayon ay iniisip ang sinabi ng mga magulang ni Lorenzo. Nakukunsensya sa mga ito sa 'di malamang dahilan, oo mali ang mga ito pero mga magulang ito ng binata na ang tanging gusto lamang ay ang makabubuti sa anak.
May lumapit sa kanyang isang lalaki, malamang isa ito sa mga caterer dahil nakasuot ito ng uniporme ng mga ito. "Ma'am tubig, baka gusto nyo? Mukhang malalim iniisip nyo e." tinanggap niya ang baso at inilang lagok.
"Salamat" ngiti niya at tumayo ngunit biglang nanlabo ang kanyang paningin at unti-unting nakaramdam ng panghihina.
"You. What did you putㅡ" 'di na natapos pa ni Faith ang sasabihin nang tuluyan na siyang nawalan ng malay.
NASA KANYANG DIWA pa si Faith nang siya'y magising ngunit 'di niya maigalaw ang katawan, tila baga'y nangmamanhid ito. Iminulat niya ang kanyang mata. Kahit malabo'y medyo naaninag niyang nasa isang silid siya. Kung 'di siya nagkakamali silid iyon ng lalaki dahil sa male scent na naaamoy nya sa kobre kama.
Mayamaya pa'y bumukas ang pinto at iniluwa nuon ang isang lalaki. May sinasabi ito ngunit di niya maintindihan.
'What the hell is going on?'
Unti-unti nitong tinatanggal ang saplot nito at dahan-dahang lumalapit sa kaniya.
'Damn!' 'Di maisatinig niyang usal. Kung sino man ang lalaking ito, he's like a greek god dahil sa matipunong pangangatawan.
Dahan-dahan nitong hinahaplos ang kanyang paa pataas na nagdulot iyon sa kanyang katawan ng kakaibang elektrisidad na dumaloy mula sa mga kamay nito papunta sa kanyang kalamnan, doon na lamang namalayan ni Faith na wala na siyang saplot!
Natataranta man ay pilit niyang iginagalaw ang kanyang mga kamay at binti. Gusto niyang sumigaw at humingi ng tulong ngunit tanging mahihinang ungol lamang ang lumalabas sa kanyang lalamunan.
'Oh no! baka isipin nito na naaapektuhan ako sa ginagawa niya!' Nagpa-panic na turan niya sa isipan.
Patuloy lamang sa paghaplos ang lalaki sa kanyang katawan at nang matapat ang mukha nito sa kanya ay natigilan ito. 'Di niya masyadong maaninag ang mukha nito pero alam niyang kilala niya ito.
Ilang sandali pang nagkatitigan sila bago lumapat ang labi nito sa kanya. Iyon ang unang experience niya sa piling ng isang lalaki.
Yumuko si Lorenzo at pinupog ng halik ang kanyang balikat. Bakit hindi niya ito magawang maitulak man lang? Alam niyang mali ang kanilang ginagawa ngunit bakit parang walang pagtutol ang kanyang katawan?
Hinaplos nito ang kanyang buhok. Dumako sa dibdib niya ang mga labi nito't napapikit siya sa sensayong dala ng dila nitong nagalalaro sa kanyang dibdib. Ang init ng hininga nito ay gumagapang sa kanyang buong katawan na nagdadala ng kakaibang init na di niya pa nararanasan.
Napaungol siya nang ikulong nito sa bibig nito ang kanyang kanyang kanang dibdib samantalang ang isa ay pinagyayaman. 'Di malaman ni Faith kung saan ibabaling ang ulo dahil lunod na lunod siya sa sarap na dala ng binata sa kanya.
Isang parte ng kanyang isipan ang hindi makapaniwala sa nangyayari. Totoo nga bang kapiling niya si Lorenzo? Parang panaginip lang ang lahat. Ngunit kung ito ay isang panaginip at magtatapos din, nais niyang maging maliwanag ang lahat. Gusto niyang matandaan ang mga damdaming gigising sa kanya ng mga halik at yakap nito.
Muli siya nitong hinalikan. Naramdaman niya ang pagbaba ng kamay nito sa direksyon ng katawan ng isang babae. Napayakap siya rito nang mahigpit nang maramdaman niya ang paglilikot at pananaliksik ng mga daliri nito.
"Oh God!" Bulaslas niya. Hindi niya mapigilang mapaigtad. Animo ilang bultahe ng kuryente ang dumaloy sa kanyang buong katawan.
Habol parin ang kanyang paghinga nang buksan nito ang kanyang pintuan. Napadilat siya nang makaramdam ng sakit sa bahaging iyon, isa lamang ang ibig sabihin niyon magkahugpong na ang kanilang katawan.
Hinawakan ni Lorenzo ang isa niyang kamay at dinala iyon sa bibig nito, saka hinagkan. Naaaninag niya ang gwapo nitong mukha. Muli siya nitong hinagkan sa labi saka nagsimulang umindayog sa kaniyang ibabaw.
Napapikit uli siya. Sa bawat indayog ng mga katawan nila ay nagsimulang tumugtog ang isang tahimik na musika. Sa simula ay hinehele hanggang sa naging masidhi.
Bumilis nang bumilis ang kanilang mga galaw. Hanggang sa pinakahuling indayog nila sa musika ay dumating ang kasukdulan. Waring binalot ang kanilang sinapununan ng kanilang pinaghirapan.
Isinubsob nito ang mukha nito sa kanang balikat niya dala ng pagod. Parehong mabilis pa rin ang tibok ng kanilang puso.
Umalis ito sa pagkakadagan sa kanya. Tumabi ito at niyakap siya pasandal sa matipuno nitong dibdib. Nag-angat siya ng mukha at hindi parin rumirehistro sa kanyang isip kung papanong nangyari ang lahat. Kung paanong nangyaring kapiling niya ang isang Lorenzo Zembrano sa mga bisig nito.
Itutuloy...
~~~~~
Hope you enjoyed! Don't forget to vote★ and leave a comment
